- yellənmək
- f.1. Yelləncəyə minib o yan-bu yana hərəkət etmək. Yelləncəkdə yellənmək.2. Tərpənmək, yırğalanmaq. Beşik baxmaz heç bir kəsə; Qulaq verir gələn səsə; Nənə bir nəğmə söyləsə; Yel olur, yellənir beşik. Ə. C.. // Dalğalanmaq, əsmək. <Qızıl Ordunun> başı üstündə həqiqi azadlığın əbədi rəmzi olan qızıl bayraqlar yellənirdi. M. İ..3. məc. Avaralanmaq, veyillənmək, boşboş gəzmək. Bikar-bikar yellənib gəzir.4. Yel buraxmaq.◊ Yellənib uçmaq – ruhlanmaq, bir yerə getməyə can atmaq. <Şərəfnisə xanım Şahbaz bəyə:> Firəng qızları başlarına örtən təsəklər mənə lazım deyil, al Parijdə onların başlarına ört ki, Qarabağdan onların havasına yellənib uçursan. M. F. A.. yellənə-yellənə zərf1. Yellənərək, dalğalanaraq. Sürəkdən qurtarmış körpə maraltək; Saçları dağınıq, əlində ətək; Yellənə-yellənə gəlir qaçaraq. H. K. S.. Qızın saçları, uzun hörüklərlə topuğa sarı; Yellənə-yellənə dalğalanırdı. S. V.. Qara kişi artıq dayanmadı, ətəkləri yellənə-yellənə idarədən çıxdı. Ə. Ə..2. məc. Nazlana-nazlana, əzilə-əzilə, nazqəmzə ilə. Yellənə-yellənə gələn yar.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.